..

yaklaşık bir haftadır yazamadım bir şey çünkü yine ufak çaplı göç olayımın içindeydim!evet eşyalarımı toplamak çekmecelerimi boşaltmak vee ülkemin en batısına gelmek onca yola katlanmak göç değil de ne...o kadar zor geliyor ki artık bu yol..belki de kışın getirdiği bir bezginliktir.

bahar ister yaz ister artık bu bünye!!!çocukluğumdan beri kışlarım genelde kötü geçer o zaman en çok kışın hasta olurdum(sevgili arkadaşım astım kışı pek sever de) şimdi hasta olmuyorum(şükür)ama en kötü geçen zamanlarım yine kış!sürekli dert yanıyor hiçbir şeyden zevk almıyor gibi görünüyorum farkındayım ama şu bir buçuk iki sene bende çok şey fark ettirdi,'ben eskiden' diye başlayan cümleler kurmak için daha çooook erken bunu biliyorum ama gerçekten eskiden böyle değildim hem de hayatımın hiç bir döneminde!bir şeyler yapmalı bir yerlerden başlamalı!

okuduğum kitabın zamanlaması aslında tam denk geldi;öylesine okunup geçecek bir şey değil;başucu kitabı kıvamında dönüp dönüp okumak gerek(farkındalık-osho)


aslında yoruldum desem??

burda kendimi yanında iyi rahat mutlu hissettiğim bir şeyler paylaşabildiğim o kadar az insan var ki..az bile çok gelir!

şansla ilgili ondan eminim eğer ben yanlış bir insan olsaydım şimdiye kadar da bu böyle olurdu ama aksine şu kadarcığı yaşanmış ömrümde bile 10 12 yıllık dostlarımın sayısı küçümsenemeyecek kadar fazla; mesele buradaki kısıtlı şansım!

iyi ki ozan var iyi ki!ve tabi neşem..onların her an yanımda olduğunu bilmek her gün her gün konuşmak hep telefonun diğer ucunda bulmak sevinçte de üzüntüde de...

okul hep aynı aynı aynı yüzler sesler aşırı monoton...derse gir not al araya çık anfiye dön!yeryüzünün en boğucu binaları hukuk fakültelerinin mi olmak zorunda yoksa bana mı denk geldi böylesi bilmiyorum!!sadece bölümümü çok seviyor olmam hukuk bilimine aşık olmam bana güç veriyor okul konusunda..gerisi boş; gündelik muhabbeti her yerde yaparsın işte burda; dokusunda, mayasında bir eksiklik var farkındayım yüzeysel,geçici..
en mutlu zamanlarım genellikle ve nedense izmir dışındayken geçiyor(ozanın izmirde olduğu zamanlar hariç)bunu fark ettim.neyi arıyordum neyi bulamadım ne umdum ne buldum eksik olan ne ne ne...bu soruların cevaplarını arıyorum belki birşeylere daha yardımcı olur diye bulduğum cevaplarsa kelimelere dökülemiyor genelde anlar canlanıyor gözümde beklediğim ve bulduğum şeklinde...bunu değiştiremeceğim artık biliyorum ama kendimi de biliyorum hemen kollar sıvanacak işlere girişilecek:))
KÖTÜ HİS ÇIK DIŞARI!

biriktirdiklerimin birazını bile yazabilmek rahatlattı..mutsuzluklarımı kolay geriye itebilirim, çok acı çekerken bile bir şeylerden mutlu olabilir bir tarafım yani öylesine severim gülmeyi, iyi hissetmeyi, mutlu olmayı.mutlu dengeli yaşamak bir sanat ve ben onu icra etmeye çalışan acemi çırak!umarım ilerleyen günler bana ve her ihtiyacı olana mutluluk ve umut getirir..