11 Mart 2010 Perşembe

umay umay ya da yamu yamu;nasıl istersen..

Budistler Himalayalarda interney kafe açmışlar.Dünyanın her yeriyle ama hiçbir keşif duygusu taşımadan iletişim kuruyorlar.Artık çok uzak yerlerin,asla dokunamayacakları yakınlıkların peşindeler.Onlar da bu büyük palavranın parçası oldular.Kavramları yeniden tartışmamız gerekecek.Rüyaları,kabusları,adaleti,yalnızlığı.Ne kadar basitse o kadar çok ve uzun tartışmamız gerekecek.Yani Atilla,benim iyi ve deli olma şansım bitti...Belki tek şansım,bana içerde başka bir hayat olduğunu anlatman.Kızgın parmaklarınla boncuklar,kitaplar,kelebekler,resimler gönderip o ormanda devrilen ağacı hatırlatman.
                                                                            umay umay/bütün güzel çocuklar şüpheli
Evet hepimiz bu palavranın parçasıyız artık istemesek kabul edemesek de öyle..Deli ve iyi olma şansımız tamamen bitti.Tabi başka bir dünyanın  mümkün olup olamayacağı sorunsalıyla uğraşmak istemiyorsak..

Mümkün mü?

Olabilir mi HALA?

Kimin elinde?

Benim mi?

Bizim mi?

Hepimizin mi?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yepyeni bir yorum!sevgiler:)

(yorum yanıtları için aşağıdaki''e-posta yoluyla abone ol'' kısayolunu tıklayabilirsiniz)