Dedemin evi,
Nesillerin, kuşakların evi...
Türlü yaşanmışlıklar;bazı bazı sevinçler bazı bazı üzüntüler..
Şimdilerde inceden hüzünlü bir ev;koltuklarında beyaz çarşaflar serili,dolapları kilitli,kapıları kapalı,naftalin kokulu....
Yine ordaydım bugün,benim gözümde 'köşk' olan ama artık yalnızlık kokan o soylu ve zarif evde..
Böyle evlere içinde yaşamak yakışıyor, kapısını kilitleyip terk etmek değil.
kesinlikle öyle...
YanıtlaSilKim bilir neler yaşandı o evde,terkedilmek yakışmıyor o evlere...
doğumlar, ölümler, evlilikler..Başlangıçlar ve bitişler..
YanıtlaSilkapısı kapalı kelimeler gibi ya da sadece dışardan bakıp izlenebilen anlattıklarınız..
YanıtlaSilve hepimize aslında o denli yakın..
bir evi ev yapan içindeki insan kokusu..yaşanmışlıklar..anılar..
onlar gidince o tenhalıkta kalmak insanı bazen sağır bile eder..
o zamanlar da iyi der insan iyi ki anılar var..
hele ki o anılar duvarlardaki siyah beyaz fotoğraflardan her daim göz kırpıyorsa..
YanıtlaSilyorumunuz çok içten..teşekkür ederim